top of page

OVER MIJ

Toen mijn dochter anorexia kreeg was dat niet de eerste uitdaging op mijn pad, voor die tijd had ik ook mijn portie al wel gehad. Waardoor ik al uit balans was toen ik aan de reis als "moeder van" begon. En als ik uit balans ben dan ga ik al snel in de controle- en fixmodus; ik neem de wereld op mijn schouders, en gaan!

En eerlijk gezegd kon ik dat ook best een tijdje, tot ik het niet meer kon. Ik kreeg veel fysieke en mentale klachten en kon uiteindelijk zelfs een aantal maanden helemaal niet werken. Emotioneel ben ik veerkrachtig, maar de prijs moest wel ergens betaald worden: migraine, veel pijnen in mijn lichaam, concentratieproblemen, een overbelast gevoel, een korter lontje, terugtrekken uit sociaal contact, noem maar op.

​

Wat ik merkte is dat er in de hulpverlening weinig aandacht was voor hoe het mij ging. Ik werd met name ingezet als "middel" in de cognitieve gedragstherapie die mijn dochter kreeg, en als politieagent om te zorgen dat ze de eetlijst zou volgen als ze met verlof was. En ik begrijp dat ook, ze was in levensgevaar.

Toch ben ik van mening dat het te kort door de bocht is om alleen naar het kind en de eetstoornis te kijken. Het systeem werd heus meegenomen, maar ook alleen in het licht van het beter worden van mijn dochter.

Terwijl ik vanuit mijn achtergrond weet dat alles in het systeem verbonden is. En dat als de moeder omvalt (of de vader, of allebei), het kind nog verder van huis is. Het kind gedijt bij ouders die in balans zijn, door het fenomeen co-regulatie. Als het goed gaat met de moeder (en/of de vader) gaat het beter met het kind.

​

De tijd en de ruimte om zelf op zoek te gaan naar een therapeut die mijn situatie begreep, en om in therapie te gaan, ontbrak. Het voelde als nóg iets erbij. Een kind met een eetstoornis voelde voor mij als een fulltime baan.

​

Na verloop van tijd ben ik, op basis van mijn kennis als psycholoog en yogadocent,  heel erg goed voor mezelf te gaan zorgen. Ben ik mijn eigen welzijn op de eerste plaats gaan zetten. Het positieve effect daarvan heeft me geïnspireerd om andere "moeders van" te helpen goed voor zichzelf te gaan zorgen. Uit de enquêtes die ik bij tientallen moeders heb afgenomen bleek namelijk dat ik niet de enige was die zich opgebrand, uitgewoond, bang, verdrietig, boos en machteloos voelde. Én die zich daar alleen in voelde.

​

In het werk dat ik met jou als moeder doe neem ik uiteraard mijn persoonlijke ervaringen mee, maar altijd ingebed in mijn wetenschappelijke achtergrond als psycholoog met als specialisatie chronische stress. Over mijn vakkennis lees je hieronder meer.

​

​

MONIQUE CROOIJ

Psycholoog | Senior Trainer | Coach | Yogadocent

Monique Crooij

Ik volg een intuïtief levenspad. Ik ontvang van kinds af aan inzichten die mijn eigen denken als "flitsen" doorkruisen. Ik ben ook vaak genoeg van het pad af geweest hoor, maar ik weet nu dat als ik op die inzichten vertrouw, ik het dichtst bij mezelf leef en het gelukkigst ben.

 

Op mijn 16e was er een flits dat ik psychologie wilde studeren en op mijn 33e de flits dat ik een intensieve diepgaande yoga opleiding wilde volgen, en sinds een paar jaar is het sjamanisme op die manier in mijn leven gekomen.

 

Alle drie deze tradities resoneren diep van binnen met dezelfde twee verlangens; mezelf ten diepste kennen en begrijpen en die doorleefde kennis en ervaring doorgeven in trainingen, coaching, therapie en schrijfsels. Als ik die verlangens volg, bloei ik en ben ik zielsgelukkig. Het is een eindeloos pad, ik ben nooit uitgeleerd. 

​

De basis van al het werk dat ik doe is de werking van ons fantastische zenuwstelsel en hoe we kunnen zorgen dat het in zo'n staat is dat we ons veilig en verbonden voelen. Dat we geïnspireerd en gelukkig leven en werken. Dat we tot ons recht komen. Die staat van zijn ligt in ons zenuwstelsel besloten, zie het als een geboorterecht. Er zijn vele ingangen om die staat te bereiken, ook in moeilijke omstandigheden. De zoektocht is om onze persoonlijke sleutels te leren kennen. Ik heb een concrete, holistische en diepgaande methode ontwikkeld die daarbij kan helpen. 

​

Als je kind een eetstoornis heeft, heb je letterlijk en figuurlijk een lange adem nodig. In jezelf investeren ondanks de zware omstandigheden, is goud waard.

​

Als je meer wilt weten over mijn opleidingsachtergrond en werkervaring, kijk dan even op LinkedIn. Een connectie maken vind ik trouwens altijd leuk!

bottom of page