Inleiding van mijn boek: deel 3
- Monique Crooij
- 7 apr
- 3 minuten om te lezen

Ik ben een boek aan het schrijven. Voor jou, lieve moeder! In vijf blogs deel ik de eerste versie van een gedeelte van de Inleiding met je. Ik hoop dat je er op 'aan' gaat en geïnspireerd raakt om goed voor jezelf te zorgen. Op alle lagen. Ik ben benieuw of je het boek zou kopen. En als je wensen hebt waarover je zou willen lezen, let me know!
Herstellen is een holistisch proces
In de zes jaar dat mijn dochter ziek was, heb ik zelf ook allerhande hulp en therapie gehad. In eerste instantie niet om te leren omgaan met de situatie, of met mezelf en mijn eigen gevoelens. Nee, om af te komen van de klachten en symptomen die ik ervaarde en die ik de eerste jaren helemaal niet in verband bracht met de moeilijkheden waar we mee te maken hadden. Achteraf een grote blinde vlek natuurlijk, vooral omdat mensen leren omgaan met stress notabene mijn werk is. Dit was een typisch gevalletje loodgieter!
Maar los daarvan, ik ben bij een fysiotherapeut, een osteopaat, een orthomanueel therapeut en naar body stress release geweest voor hardnekkige schouderklachten. Ik heb dagen op het internet onderzoek gedaan naar de oorzaak en oplossing voor migraine. Ik heb honderden euro’s uit gegeven aan voedingssupplementen omdat ik kwakkelde qua energie, ik een enorme breinmist had en me niet kon focussen en concentreren. Ik ben bij een orthomoleculair geschoolde natuurgeneeskundige geweest en heb daar zeker twee maandsalarissen uitgegeven aan consulten, bloedonderzoek, ontlastingsonderzoek, genetisch onderzoek, omdat ik me eindelijk weer eens goed wilde voelen. Ik heb gekeken naar de mogelijke psychologische oorzaken onder al die klachten, oud zeer aangekeken en ik ben ook nog bij een hypnotherapeut geweest. Op alle niveaus ervaarde ik klachten en symptomen. Losse klachten en symptomen, zo leek het.
Uiteindelijk daalde het inzicht in dat het niet moest gaan over het afkomen van mijn klachten en symptomen, maar om met behulp van liefdevolle zelfzorg te gaan leren om in lijn te leven met wie ik echt ben, diep van binnen. Om dus te leren aan mijn authentieke behoeften en verlangens tegemoet te komen. En dat is voor ons allemaal al lastig genoeg in onze huidige tijd en in een 24/7 cultuur met een continue stroom aan prikkels en informatie. Laat staan als je kind zo worstelt en voor jezelf zorgen in eerste instantie gewoonweg een sluitpost is.
Herstellen van chronische stress, van verlies, van heftige levensgebeurtenissen, van fysieke en mentale aandoeningen, ja ook van een eetstoornis, betreft alle dimensies van ons mens zijn. In het kort; van lichaam, geest en ziel.
Met lichaam bedoel ik in dit boek letterlijk je lijf, maar we gaan ook specifieker aan de slag, met het leren kennen van je zenuwstelsel, het leren werken met de vijf zintuigen, en met de adem, het meest subtiele aspect van het lichaam die een brug vormt met onze geest en onze ziel.
Met de geest bedoel ik ons denken, onze emoties, en onze gevoelens. Maar ook gedachtepatronen, beperkende overtuigingen en emotiepatronen. We onderzoeken het verschil tussen emoties en gevoelens en wanneer het goed is je gevoel te volgen en wanneer misschien beter van niet. Ook het leren onderscheiden wanneer een sterk gevoel intuïtie is, of toch angst, is belangrijk.
En onze ziel tenslotte, laat zich kennen als een gevoel onderdeel te zijn van een groter geheel, betekenis te ervaren, zingeving, het ervaren van synchroniciteit en diepe inzichten. In verbinding staan met de ziel maakt het mogelijk diepe voldoening en waarde te ervaren, onafhankelijk van je omstandigheden.
Op alle niveaus voor jezelf kunnen zorgen begint met jezelf op alle niveaus leren kennen. Het begint met toewijd zijn aan de relatie met jezelf en je gezondheid. Op alle lagen. Als je fysiek niet goed voor jezelf zorgt merk je dat ook aan de aard en kwaliteit van je gedachten en gevoelens. En na verloop van tijd aan een gebrek aan zingeving en betekenis. Tegelijkertijd, als je geen zorg draagt voor je eigen geluk, niet in verbinding staat met jezelf, al is het een half uurtje per dag, dan merk je dat ook fysiek en mentaal. En als je jezelf verliest in rampdenken of obsessie dan daalt je fysieke belastbaarheid en je gevoel van verbinding met de mensen om je heen. Alles is met elkaar verbonden en dat vraagt een holistische kijk op jezelf en op je zelfzorg.
Alles is één.
Comments