Inleiding van mijn boek: deel 4
- Monique Crooij
- 7 apr
- 3 minuten om te lezen

Ik ben een boek aan het schrijven. Voor jou, lieve moeder! In vijf blogs deel ik de eerste versie van een gedeelte van de Inleiding met je. Ik hoop dat je er op 'aan' gaat en geïnspireerd raakt om goed voor jezelf te zorgen. Op alle lagen. Ik ben benieuw of je het boek zou kopen. En als je wensen hebt waarover je zou willen lezen, let me know!
Alleen vandaag
Ik ben er niet direct trots op, maar ik heb een hang naar controle. En als er iets is dat niet houdbaar was gedurende die zes jaar, was het wel controle. Zij besloot of ze at en wat ze at. Zij besloot of ze wilde praten of zich afsloot. Zij besloot of ze loog of de waarheid sprak. Zij besloot dat ze rookte, blowde, laxeermiddelen en kalmeringsmiddelen gebruikte. Zij besloot dat zichzelf beschadigde. Toen ze ouder werd besloot ze ook regelmatig om ‘s nachts niet thuis te komen. En uiteindelijk besloot ze om een einde haar leven te maken.
Controle kon niet langer mijn lifeline zijn, dat werd mij wel duidelijk. Ik was bekend met het 'twaalfstappen programma', bijna 100 jaar geleden ontstaan om mensen met een alcoholverslaving te ondersteunen. Het programma bleek zo succesvol dat de blauwdruk van het programma gekopieerd is naar andere verslavingen en levensgebieden. Er zijn twaalfstappen programma’s voor elke specifieke drugsverslaving, maar ook voor dysfunctionele gedragspatronen als co-dependency, niet-eten of juist overeten, en er zijn programma’s voor mensen die zijn opgegroeid in een dysfunctioneel gezin of die naaste zijn van iemand met een verslaving.
Waarom vertel ik dit? In alle twaalfstappen programma’s leren de deelnemers, de fellows en fella's, te vertrouwen op een hogere macht zoals zij die zelf ervaren. Voor sommige mensen is dat een christelijk georiënteerde God, voor anderen de Boeddha, of de natuur, of hun familie. Het gaat om het verbinden en overgeven aan een ruimere ervaring en liefde dan je op dit moment in je eigen kleine denken kunt vinden. In de programma’s wordt nooit verder gekeken dan vandaag. En precies dat heb ik als een enorme kracht bron ervaren. Het gaf me een gevoel van grip, in een tijd dat ik steeds gespannen raakte omdat ik de (angstige en hopeloze) toekomst niet kon controleren. ‘Just for today’ en ‘One day at a time’ zijn bekende uitspraken die mij enorm veel rust gaven.
We hebben allemaal een gevoel van houvast nodig, en als controle geen meer optie is, zullen we ons moeten overgeven aan de realiteit en leren vertrouwen op iets groters dat onze controle te boven gaat. Ik noem dat altijd de grote geest. En ik kan ondertussen goed voelen wanneer ik open sta, en toegang heb tot de grote geest. Dit voelt ruim, vol vertrouwen, gegrond in het hier-en-nu, rustig en vredig, ongeacht de omstandigheden. Dit in tegenstelling tot de ervaring wanneer ik gevangen ben in mijn eigen geconditioneerde patroonmatige kleine geest.
Jij hoeft niets met een twaalfstappen programma maar de ‘Just for today’ en ‘One day at a time’ mentaliteit die ik meeneem als een van de uitgangspunten in dit boek gaat je helpen, dat weet ik zeker.
Want stel je voor:
Alleen vandaag zorg ik goed voor mezelf. Alleen vandaag maak ik me geen zorgen. Alleen vandaag zit ik iets meer achterover. Alleen vandaag mag ik genieten. Alleen vandaag laat ik me niet leiden door schuldgevoelens. Alleen vandaag maak ik tijd om iets te doen wat ik fijn vind. Alleen vandaag!
We houden het klein. We maken van het leven vandaag een oefening. Een oefening in zelfzorg, in vertrouwen, in ontspannen, in genieten. Of in voelen, toelaten, huilen, delen.
Alleen vandaag heb je vrij spel, en kun je opnieuw beginnen.
Comments